быстрата́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. быстрата́
Р. быстраты́
Д. быстраце́
В. быстрату́
Т. быстрато́й
быстрато́ю
М. быстраце́

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)