были́нка былі́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяві́на ж., разг. были́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наці́нка ж. были́нка, стебелёк м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяві́нка ж., разг., уменьш. были́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бады́ліна ж., разг. сте́бель м.; были́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наці́на ж.

1. ботва́;

2. были́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

былі́нка ж. (стебелёк травы) были́нка;

◊ адна́ як б. ў по́лі — одна́ как были́нка в по́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бады́ль, -ля́ м. (обычно о сухом растении) сте́бель; были́нка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бур’я́н 1 ’бур’ян’ (БРС). Рус. бурья́н, укр. бурʼя́н. Падобныя формы ёсць і ў іншых славян: балг. бу́рен ’тс’, серб.-харв. бу́рјан ’Sambucus ebulus’, славац. burina, польск. burzan (< укр.; Слаўскі, 1, 51) і г. д. Этымалогія слова вельмі няпэўная (чэш. burina, buřeň з славац. burina; чэш. buřan з рус. бурьян; Махэк₂, 77); яно лічыцца няясным па паходжанню (Слаўскі, 1, 51; Махэк₂, 77). Старыя версіі (сувязь з пырей: Патабня, РФВ, 4, 189, праформа *prujanъ; сувязь з ням. Baldrian, лац. valeriana: Праабражэнскі, 1, 55; роднаснасць з былиѥ: Младэнаў, 50) не пераконваюць (Рудніцкі, 1, 269, лічыць, што тлумачэнне Патабні ўсё ж найбольш падыходзіць). Фасмер (1, 249–250) думае пра сувязь з рус. бури́ть ’раскідваць’ (бурьян, ’тое, што пышна разраслося’). БЕР, 1, 91: сувязь з *bujьnъ ’буйны’ (там і агляд слав. форм). Незразумела Шанскі, 1, Б, 236 (ад асновы бур‑|был‑: былинка). Параўн. і Прыцак, IJSLP, 8 (1964), 41–45. Гл. яшчэ Кніежа, 113; MESz, 1, 391–392 (венг. burján < слав.).

Бур’я́н 2 ’навальніца з вялікім ветрам; бура’ (Яшкін). Адбыць, кантамінаванае слова: буран, бура + буяць, буян?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

по́ле ср., в разн. знач. по́ле;

жы́тняе п. — ржано́е по́ле;

палі́ кні́гі — поля́ кни́ги;

палі́ капелюша́ — поля́ шля́пы;

спарты́ўнае п. — спорти́вное по́ле;

п. шчыта́ — (в геральдике) по́ле щита́;

п. дзе́яння — по́ле де́ятельности;

○ магні́тнае п. — магни́тное по́ле;

сілаво́е п. — силово́е по́ле;

бі́тае п. — шахм. би́тое по́ле;

◊ у по́лі зро́ку — в по́ле зре́ния;

п. бо́ю (бі́твы) — по́ле бо́я;

у чы́стым по́лі — в чи́стом по́ле;

шука́й ве́тру ў по́лі — ищи́-свищи́; ищи́ ве́тра в по́ле;

аднаго́ по́ля я́гады — одного́ по́ля я́годы;

адна́, як былі́нка ў по́лі — одна́, как были́нка в по́ле;

благу́ю траву́ з по́ля вон — посл. худу́ю траву́ с по́ля вон;

во́льнаму во́ля, шалёнаму п. — посл. во́льному во́ля, а шально́му по́ле;

шука́й до́лі ў чы́стым по́лі — посл. ищи́ до́ли в чи́стом по́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)