Лы́палы (абразл.) ’вочы’ (КТС, Быкаў), лы́паўкі (Сцяшк. Сл.). Да лы́паць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Валюха́ста ’валюхаючыся’ (КТС): «павярнуўся і валюхаста зашлёпаў па гразі» (В. Быкаў). Да валюхасты < валюх.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

карпатлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць карпатлівага. [Матэматычныя навукі] патрабавалі карпатлівасці, настойлівасці, уедлівасці да дробязей. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непераадо́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што немагчыма адолець. Непераадольная, усеабдымная стома апанавала чалавека. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партаві́к, ‑а, м.

Работнік порта ​1. З порта прыйшла тэлеграма ад аб’яднання партавікоў. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхра́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Разм. Злёгку, нямоцна храпці; пахрапваць. Дружна [саплі] хлопцы, прыхрапваў старшына. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрудзе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які зрудзеў; парудзелы. Зрудзелае лісце. □ Матляўся на сцяне надарваны зрудзелы плакат. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малале́так, ‑тка, м.

Дзіця. [Бародзічу] кажуць: не прызнаешся па шчырасці — засудзяць, не паглядзяць, што малалетак. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўслухо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Услухоўвацца некаторы час. [Валока і немец] яшчэ паўслухоўваліся, мярцвеючы ад празмерна[й] увагі. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасмярдзе́ць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.

Разм. Насыціцца непрыемным пахам, стаць смярдзючым. Усё, здаецца,.. прасмярдзела [дымам]. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)