бутыры́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бутыры́л
Р. бутыры́лу
Д. бутыры́лу
В. бутыры́л
Т. бутыры́лам
М. бутыры́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бутыры́л, -лу м., хим. бутири́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бутири́л хим. бутыры́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)