бутыры́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бутыры́л
Р. бутыры́лу
Д. бутыры́лу
В. бутыры́л
Т. бутыры́лам
М. бутыры́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)