бусо́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бусо́ль |
бусо́лі |
| Р. |
бусо́лі |
бусо́лей бусо́ляў |
| Д. |
бусо́лі |
бусо́лям |
| В. |
бусо́ль |
бусо́лі |
| Т. |
бусо́ллю |
бусо́лямі |
| М. |
бусо́лі |
бусо́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бусо́ль ж., геод. буссо́ль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бусо́ль, ‑і, ж.
Геадэзічная прылада для вымярэння гарызантальных вуглоў на мясцовасці.
[Фр. boussole.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
буссо́ль геод. бусо́ль, -лі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)