бурбо́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (зневаж.).

Грубы, некультурны, уладалюбівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бурбо́н

‘напой’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бурбо́н
Р. бурбо́ну
Д. бурбо́ну
В. бурбо́н
Т. бурбо́нам
М. бурбо́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бурбо́н м., разг., уст. бурбо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бурбо́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Бурбо́н Бурбо́ны
Р. Бурбо́на Бурбо́наў
Д. Бурбо́ну Бурбо́нам
В. Бурбо́на Бурбо́наў
Т. Бурбо́нам Бурбо́намі
М. Бурбо́не Бурбо́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бурбо́н разг., уст. бурбо́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурбо́н

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бурбо́н бурбо́ны
Р. бурбо́на бурбо́наў
Д. бурбо́ну бурбо́нам
В. бурбо́на бурбо́наў
Т. бурбо́нам бурбо́намі
М. бурбо́не бурбо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)