бурбо́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (зневаж.).

Грубы, некультурны, уладалюбівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бурбо́н

‘напой’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бурбо́н
Р. бурбо́ну
Д. бурбо́ну
В. бурбо́н
Т. бурбо́нам
М. бурбо́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бурбо́н м., разг., уст. бурбо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бурбо́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Бурбо́н Бурбо́ны
Р. Бурбо́на Бурбо́наў
Д. Бурбо́ну Бурбо́нам
В. Бурбо́на Бурбо́наў
Т. Бурбо́нам Бурбо́намі
М. Бурбо́не Бурбо́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бурбо́н разг., уст. бурбо́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурбо́н

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бурбо́н бурбо́ны
Р. бурбо́на бурбо́наў
Д. бурбо́ну бурбо́нам
В. бурбо́на бурбо́наў
Т. бурбо́нам бурбо́намі
М. бурбо́не бурбо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бурбо́н м. уст. Grbian m -s, -e; Flgel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бурбо́н

(фр. Bourbon = прадстаўнік каралеўскай дынастыі Бурбонаў)

грубы, недасведчаны, уладны чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Генрых IV Бурбон 9/257

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ЛАНКРЭ́ (Lancret) Нікала

(22.1.1690, Парыж — 14.9.1743),

французскі жывапісец, прадстаўнік ракако. Вучыўся ў П.Дзюлена (да 1708), К.Жыло (1712—18). Зазнаў уплыў А.Вато. З 1719 чл. Каралеўскай акадэміі жывапісу і скульптуры. Аўтар вытанчаных галантных тэатр. і быт. сцэн, дэкар. пейзажаў, напісаных у мяккай жывапіснай манеры: «Канцэрт у парку», «Урок музыкі», «Танец», «Баль», «Вясковае вяселле» (1737), «Поры года» (1738) і інш. Партрэты распрацоўваў як жанравыя сцэны («Сям’я Бурбон-Канці»; «Танцоўшчыца Камарго», 1730). Ілюстраваў «Байкі» і «Казкі» Ж.Лафантэна.

Н.Ланкрэ. Танцоўшчыца Камарго. 1730.

т. 9, с. 124

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)