бурако́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бурако́вы |
бурако́вая |
бурако́вае |
бурако́выя |
| Р. |
бурако́вага |
бурако́вай бурако́вае |
бурако́вага |
бурако́вых |
| Д. |
бурако́ваму |
бурако́вай |
бурако́ваму |
бурако́вым |
| В. |
бурако́вы (неадуш.) бурако́вага (адуш.) |
бурако́вую |
бурако́вае |
бурако́выя (неадуш.) бурако́вых (адуш.) |
| Т. |
бурако́вым |
бурако́вай бурако́ваю |
бурако́вым |
бурако́вымі |
| М. |
бурако́вым |
бурако́вай |
бурако́вым |
бурако́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бурако́вы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і бурачны. Бураковы сок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бура́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Двухгадовая агародная расліна сямейства лебядовых.
Палоць буракі.
2. Караняплоды гэтай расліны, якія выкарыстоўваюцца як корм, харч, сыравіна.
Убіраць буракі камбайнам.
○
Цукровыя буракі — сорт буракоў, з якіх вырабляюць цукар.
|| памянш. бурачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.
|| прым. бура́чны, -ая, -ае і бурако́вы, -ая, -ае.
Бурачны колер (лілова-чырвоны). Бураковы сок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
свеклови́чный
1. цукровабура́чны;
2. (о сахаре) бурако́вы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цу́кар, -кру м.
1. са́хар;
чай з цу́крам — чай с са́харом;
трысняго́вы ц. — тростнико́вый са́хар;
бурако́вы ц. — свеклови́чный са́хар;
мало́чны ц. — хим. моло́чный са́хар;
2. чаще мн., спец. цу́кры, -раў сахара́;
○ по́сны ц. — по́стный са́хар
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)