бурако́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бурако́вы бурако́вая бурако́вае бурако́выя
Р. бурако́вага бурако́вай
бурако́вае		 бурако́вага бурако́вых
Д. бурако́ваму бурако́вай бурако́ваму бурако́вым
В. бурако́вы (неадуш.)
бурако́вага (адуш.)		 бурако́вую бурако́вае бурако́выя (неадуш.)
бурако́вых (адуш.)
Т. бурако́вым бурако́вай
бурако́ваю		 бурако́вым бурако́вымі
М. бурако́вым бурако́вай бурако́вым бурако́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бурако́вы свеклови́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурако́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і бурачны. Бураковы сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бурако́вы Zúckerrüben-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бура́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Двухгадовая агародная расліна сямейства лебядовых.

Палоць буракі.

2. Караняплоды гэтай расліны, якія выкарыстоўваюцца як корм, харч, сыравіна.

Убіраць буракі камбайнам.

○

Цукровыя буракі — сорт буракоў, з якіх вырабляюць цукар.

|| памянш. бурачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. бура́чны, -ая, -ае і бурако́вы, -ая, -ае.

Бурачны колер (лілова-чырвоны). Бураковы сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

БУРАКО́ВЫ ДАЎГАНО́СІК звычайны

(Bothynoderes punctiventris),

жук сям. даўганосікаў. Пашыраны ў Сярэдняй і Паўд. Еўропе і часткова ў Азіі. Асабліва шмат на Пд лесастэпавай і Пн стэпавай зон. Ёсць на Беларусі.

Даўж. цела 9—16 мм. Жукі чорнага колеру, густа ўкрытыя бясколернымі або белаваташэрымі лусачкамі. Наўскасяк надкрылаў ідзе чорная перарывістая паласа, на канцы кожнага надкрыла белы бугарок. Лічынка белая, бязногая, С-падобна выгнутая, даўж. 27—30 мм. Кукалка жаўтавата-белая, даўж. 11—15 мм. Жук зімуе ў глебе на глыб. 12—30 см пераважна на бураковых палях. Наносяць шкоду пасевам буракоў: абгрызаюць семядолі і маладое лісце; лічынкі пашкоджваюць карані.

т. 3, с. 343

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

свеклови́чный

1. цукровабура́чны;

2. (о сахаре) бурако́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Rübenzucker

m -s бурако́вы цу́кар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

buraczany

buraczan|y

бураковы, бурачны;

liście ~e — бураковыя (бурачныя) лісты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

burakowy

burakow|y

бурачны;

sok ~y — бураковы (бурачны) сок;

nać ~a (buraczana) — бурачнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)