бу́лькнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. бу́лькне бу́лькнуць
Прошлы час
м. бу́лькнуў бу́лькнулі
ж. бу́лькнула
н. бу́лькнула
Дзеепрыслоўе
прош. час бу́лькнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бу́лькнуць сов., однокр. бу́лькнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́лькнуць, ‑не; зак.

1. Аднакр. да булькаць.

2. Разм. Упасці ў ваду, утварыўшы характэрны гук. Камень булькнуў і пайшоў на дно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́лькаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Утвараць гукі, падобныя на тыя, якія бываюць пры кіпенні або пераліванні вады.

Булькае ручай.

|| аднакр. бу́лькнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. бу́льканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́лькнуть сов., однокр. бу́лькнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клекатну́ць

‘крыкнуць падобна некаторым птушкам; булькнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. клекатне́ клекатну́ць
Прошлы час
м. клекатну́ў клекатну́лі
ж. клекатну́ла
н. клекатну́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час клекатну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)