бу́лачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бу́лачка бу́лачкі
Р. бу́лачкі бу́лачак
Д. бу́лачцы бу́лачкам
В. бу́лачку бу́лачкі
Т. бу́лачкай
бу́лачкаю
бу́лачкамі
М. бу́лачцы бу́лачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бу́лачка ж. (маленькая булка) бу́лочка; (небольшой каравай) хлебе́ц м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́лачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак, ж.

1. Памянш. да булка; маленькая булка.

2. Здобная булка з пшанічнай мукі. — А гэта вось дом стаіць, — кажа .. [Люся]. — Вялікі-вялікі! Магазін, дзе прадаецца хлеб. І вулачкі! Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Хлеб з пшанічнай мукі; белы хлеб.

2. Тое, што і буханка.

|| памянш. бу́лачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. бу́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рага́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

Маленькая булачка ў выглядзе рога¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сло́йка, -і, ДМ -йцы, ж. (разм.)

1. гл. слаіць.

2. Булачка са слоенага цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брыёш, ‑ы, ж.

Здобная булачка асобай формы.

[Фр. brioche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́скрабак

булачка, спечаная з рэштак цеста’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́скрабак вы́скрабкі
Р. вы́скрабка вы́скрабкаў
Д. вы́скрабку вы́скрабкам
В. вы́скрабак вы́скрабкі
Т. вы́скрабкам вы́скрабкамі
М. вы́скрабку вы́скрабках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рага́лік, ‑а, м.

Маленькая булачка ў выглядзе рога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяцікапе́ечны, ‑ая, ‑ае.

1. Вартасцю ў пяць капеек. Пяцікапеечная манета.

2. Коштам у пяць капеек. Пяцікапеечная булачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)