вы́скрабак
‘булачка, спечаная з рэштак цеста’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вы́скрабак | вы́скрабкі | |
| вы́скрабка | вы́скрабкаў | |
| вы́скрабку | вы́скрабкам | |
| вы́скрабак | вы́скрабкі | |
| вы́скрабкам | вы́скрабкамі | |
| вы́скрабку | вы́скрабках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)