букіні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца купляй і продажам рэдкіх і старых кніг.

|| ж. букіні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. букіні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

букіні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. букіні́ст букіні́сты
Р. букіні́ста букіні́стаў
Д. букіні́сту букіні́стам
В. букіні́ста букіні́стаў
Т. букіні́стам букіні́стамі
М. букіні́сце букіні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

букіні́ст м. букини́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

букіні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прадавец рэдкіх і старых кніг.

[Фр. bouquiniste.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

букини́ст букіні́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)