Бу́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бу́кі
Р. Бу́к
Бу́каў
Д. Бу́кам
В. Бу́кі
Т. Бу́камі
М. Бу́ках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бу́к

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́к бу́кі
Р. бу́ка бу́каў
Д. бу́ку бу́кам
В. бу́к бу́кі
Т. бу́кам бу́камі
М. бу́ку бу́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бу́каць

‘рыкаць, мыкаць; напрошвацца, надакучваць (у галаву букала думка)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бу́каю бу́каем
2-я ас. бу́каеш бу́каеце
3-я ас. бу́кае бу́каюць
Прошлы час
м. бу́каў бу́калі
ж. бу́кала
н. бу́кала
Загадны лад
2-я ас. бу́кай бу́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бу́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)