бу́каць

‘рыкаць, мыкаць; напрошвацца, надакучваць (у галаву букала думка)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бу́каю бу́каем
2-я ас. бу́каеш бу́каеце
3-я ас. бу́кае бу́каюць
Прошлы час
м. бу́каў бу́калі
ж. бу́кала
н. бу́кала
Загадны лад
2-я ас. бу́кай бу́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бу́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)