Буйно́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Буйно́е
Р. Буйно́га
Д. Буйно́му
В. Буйно́е
Т. Буйны́м
М. Буйны́м

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

буйны́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буйны́ буйна́я буйно́е буйны́я
Р. буйно́га буйно́й
буйно́е		 буйно́га буйны́х
Д. буйно́му буйно́й буйно́му буйны́м
В. буйны́ (неадуш.)
буйно́га (адуш.)		 буйну́ю буйно́е буйны́я (неадуш.)
буйны́х (адуш.)
Т. буйны́м буйно́й
буйно́ю		 буйны́м буйны́мі
М. буйны́м буйно́й буйны́м буйны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

латыфу́ндыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

Буйное прыватнае зямельнае ўладанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паме́сце, -я, мн. -і, -яў, н.

Зямельнае ўладанне памешчыка.

Буйное п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і́рбіс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйное млекакормячае сямейства кашэчых, снежны барс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэга́та, -ы, ДМ -га́це, мн. -ы, -га́т, ж.

Буйное спаборніцтва спартыўных суднаў

Парусная р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

латыфу́ндыя, ‑і, ж.

Буйное прыватнае зямельнае ўладанне.

[Лац. latifundium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пана́ма², -ы, ж. (кніжн.).

Буйное махлярства, звязанае з подкупам вышэйшых чыноўнікаў і іншымі злоўжываннямі.

|| прым. пана́мскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фла́гман

‘вядучы карабель ці самалёт; пра што-н. буйное, галоўнае сярод падобных’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фла́гман фла́гманы
Р. фла́гмана фла́гманаў
Д. фла́гману фла́гманам
В. фла́гман фла́гманы
Т. фла́гманам фла́гманамі
М. фла́гмане фла́гманах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эска́дра, -ы, мн. -ы, эска́др і -аў, ж.

Буйное злучэнне ваенных караблёў ці самалётаў.

|| прым. эска́драны, -ая, -ае.

Э. мінаносец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)