буды́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. буды́нак буды́нкі
Р. буды́нка буды́нкаў
Д. буды́нку буды́нкам
В. буды́нак буды́нкі
Т. буды́нкам буды́нкамі
М. буды́нку буды́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

буды́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Жылое, адміністрацыйнае ці гаспадарчае збудаванне.

Будынкі санаторыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буды́нак, -нка м.

1. зда́ние ср., строе́ние ср., постро́йка ж., сооруже́ние ср.;

2. собир. строе́ния мн., постро́йки мн.;

з аднаго́ бо́ку ву́ліцы стая́ла ха́та, а з друго́га — ро́зныя і́ншыя буды́нкі — на одно́й стороне́ у́лицы стоя́ла изба́, а на друго́й — ра́зные строе́ния (постро́йки)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буды́нак, ‑нка, м.

Жылое, адміністрацыйнае ці гаспадарчае збудаванне. Былі тут розныя будынкі: Гуменцы, гумны і адрынкі, Хлявы і стайні, і аборы... Колас. Але будынку Аб’яднаных Нацый У Маскве стаяць было б куды цяплей. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Буды́нак ’будоўля, будыніна, хата і да т. п.’ (БРС, Бяльк., Др.-Падб., Гарэц., Мядзв., Інстр. I, Янк. I, Янк. Мат., Тарн., Нас., Шат., Касп.), буды́нок (Бесар.), будынек (Чуд.). Сюды ж і буды́ніна ’будынак’ (Янк. I). Агляд бел. форм гл. Лучыц-Федарэц, Лекс. Палесся, 146–147. Укр. буди́нок. Запазычанне з польск. budynek ’тс’, якое паходзіць з с.-в.-ням. *būding ’будаванне’. Рыхардт, Poln., 37; Кюнэ, Poln., 47; Слаўскі, 1, 48. Падрабязна аб польскім слове і ням. крыніцы Лер-Сплавінскі, JP, 22, 111–117 (Studia, 180–185). Памылкова ўтварэннем ад буда (польск. buda) лічыць словы буды́нак, budynek Рудніцкі, 236.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

будынак, будыніна, пабудова, будова, збудаванне / вялікіх памераў: гмах, хароміна, корпус

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

абгарэ́лы, -ая, -ае.

Пашкоджаны агнём, абпалены.

А. будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́тнік

‘будынак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́тнік карэ́тнікі
Р. карэ́тніка карэ́тнікаў
Д. карэ́тніку карэ́тнікам
В. карэ́тнік карэ́тнікі
Т. карэ́тнікам карэ́тнікамі
М. карэ́тніку карэ́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

до́м

‘будынак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. до́м дамы́
Р. до́ма дамо́ў
Д. до́му дама́м
В. до́м дамы́
Т. до́мам дама́мі
М. до́ме дама́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

клу́б

‘будынак, памяшканне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клу́б клу́бы
Р. клу́ба клу́баў
Д. клу́бу клу́бам
В. клу́б клу́бы
Т. клу́бам клу́бамі
М. клу́бе клу́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)