будо́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. будо́ва будо́вы
Р. будо́вы будо́ў
Д. будо́ве будо́вам
В. будо́ву будо́вы
Т. будо́вай
будо́ваю		 будо́вамі
М. будо́ве будо́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

будо́ва, -ы, мн. -ы, -о́ў, ж.

Узаемнае размяшчэнне і сувязь састаўных частак чаго-н.; структура.

Б. атама.

Б. арганізма.

Б. зямной кары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

будо́ва ж.

1. (структура) строе́ние ср.; построе́ние ср.;

б. аргані́зма — строе́ние органи́зма;

б. ска́за — построе́ние предложе́ния;

наздрава́тая б. — ноздрева́тое строе́ние;

2. строе́ние ср., зда́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

будо́ва, ‑ы; Р мн. ‑доў; ж.

1. Узаемнае размяшчэнне і сувязь састаўных частак, элементаў чаго‑н.; унутраная структура. Будова Сусвету. Будова атама. Будова гор. Будова механізма.

2. Тое, што будуецца; будынак, пабудова. За працу майстры атрымліваюць лес для будовы. Брыль. На ўзгорку, перад Тамашом, як на далоні, раскінуліся новыя будовы калгаса. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Будо́ва. Гл. будава́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вершасклада́нне, -я, н.

Будова вершаванай мовы.

Сілабічнае в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

строе́ние​II ср. (структура) будо́ва, -вы ж., пабудо́ва, -вы ж.;

строе́ние земно́й коры́ будо́ва зямно́й кары́;

строе́ние органи́зма будо́ва аргані́зма;

строе́ние капита́ла будо́ва капіта́лу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канстыту́цыя², -і, ж. (спец.).

Будова арганізма, склад цела.

К. чалавека.

|| прым. канстытуцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

валакні́сты, -ая, -ае.

Які складаецца з валокнаў, з валокнамі.

Валакністая будова расліннай тканкі.

Валакністыя матэрыялы.

|| наз. валакні́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анато́мія, -і, ж.

Навука пра будову жывых арганізмаў; будова арганізма, органа.

А. чалавека.

А. мозгу.

|| прым. анатамі́чны, -ая, -ае.

А. атлас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)