Бу́дкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бу́дкі
Р. Бу́дкаў
Д. Бу́дкам
В. Бу́дкі
Т. Бу́дкамі
М. Бу́дках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Будкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Будкі́
Р. Будко́ў
Д. Будка́м
В. Будкі́
Т. Будка́мі
М. Будка́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бу́дкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бу́дкі бу́дкая бу́дкае бу́дкія
Р. бу́дкага бу́дкай
бу́дкае		 бу́дкага бу́дкіх
Д. бу́дкаму бу́дкай бу́дкаму бу́дкім
В. бу́дкі (неадуш.)
бу́дкага (адуш.)		 бу́дкую бу́дкае бу́дкія (неадуш.)
бу́дкіх (адуш.)
Т. бу́дкім бу́дкай
бу́дкаю		 бу́дкім бу́дкімі
М. бу́дкім бу́дкай бу́дкім бу́дкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бу́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бу́дка бу́дкі
Р. бу́дкі бу́дак
Д. бу́дцы бу́дкам
В. бу́дку бу́дкі
Т. бу́дкай
бу́дкаю		 бу́дкамі
М. бу́дцы бу́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Бу́дка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бу́дка
Р. Бу́дкі
Д. Бу́дцы
В. Бу́дку
Т. Бу́дкай
Бу́дкаю
М. Бу́дцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бу́дачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да будкі. Будачнае акенца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страсяну́цца, -сяну́ся, -сяне́шся, -сяне́цца; -сянёмся, -сеняце́ся, -сяну́цца; -сяні́ся; зак.

1. Здрыгнуцца, задрыжаць (ад моцных удараў, выбухаў).

Лісце на дрэвах страсянулася ад выбуху.

2. Скалануцца, уздрыгнуць ад страху, узрушэння і пад.

Дзіця страсянулася ад спалоху.

3. Страпянуцца, устаючы, выпростваючыся, абтрасаючыся і пад.

Сабака страсянуўся, вылезшы з будкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жмачо́к, ‑чка, м.

Памянш. да жмак; невялікі жмак. Нупрэй сядзеў на жмачку сена, узятага з будкі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапы́ршчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; незак., што.

Абл. Тапырыць. Пераступае [Васіль] парог будкі, — вартавы прыветна тапыршчыць свае рыжыя вусы. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

круглаве́рхі, ‑ая, ‑ае.

З круглым верхам. Іван Уладзіміравіч павёў потым вучняў да круглаверхай, падобнай на добрую капу сена, вартаўнічай будкі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)