брэ́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. брэ́ш брэ́шы
Р. брэ́шы брэ́шаў
Д. брэ́шы брэ́шам
В. брэ́ш брэ́шы
Т. брэ́шшу брэ́шамі
М. брэ́шы брэ́шах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

брэш ж., в разн. знач. брешь;

б. у сцяне́ — брешь в стене́;

б. у бюджэ́це — брешь в бюдже́те;

◊ прабі́ць б. — (у чым) проби́ть брешь (в чём)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брэш, ‑ы, ж.

1. Пралом, адтуліна, прабітая ў сцяне, у корпусе карабля і пад. артылерыйскім снарадам, мінай і пад. // Разрыў, парушэнне цэласнасці чаго‑н. Брэш у абароне праціўніка.

2. перан. Страта. Брэш у бюджэце.

•••

Прабіць брэш — панесці сур’ёзны ўдар, урон.

[Фр. brèche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брешь ж.

1. прало́м, -му м., адту́ліна, -ны ж.;

2. воен., перен. брэш, род. брэ́шы ж.;

брешь в бюдже́те брэш у бюджэ́це;

◊

проби́ть брешь (в чём) зрабі́ць (прабі́ць) брэш (у чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)