брыта́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брыта́нец брыта́нцы
Р. брыта́нца брыта́нцаў
Д. брыта́нцу брыта́нцам
В. брыта́нца брыта́нцаў
Т. брыта́нцам брыта́нцамі
М. брыта́нцу брыта́нцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брыта́нец,

гл. брытанцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брита́нец уст. брыта́нец, -нца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брыта́нцы, ‑аў; адз. брытанец, ‑нца, м. брытанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. брытанкі, ‑нак; ж.

Кніжн. Тое, што і англічане.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

англічанін; брытанец, брыт; сын Альбіёна (выс.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)