брыта́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брыта́нец брыта́нцы
Р. брыта́нца брыта́нцаў
Д. брыта́нцу брыта́нцам
В. брыта́нца брыта́нцаў
Т. брыта́нцам брыта́нцамі
М. брыта́нцу брыта́нцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брыта́нец,

гл. брытанцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыта́нец м. Bríte m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

брита́нец уст. брыта́нец, -нца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Brit [brɪt] n. infml брыта́нец; брыта́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Britisher [ˈbrɪtɪʃə] n. AmE, infml брыта́нец; брыта́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Brytyjczyk

м. брытанец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

брыта́нцы, ‑аў; адз. брытанец, ‑нца, м. брытанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. брытанкі, ‑нак; ж.

Кніжн. Тое, што і англічане.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Briton [ˈbrɪtn] n.

1. fml брыта́нец; брыта́нка;

North Briton шатла́ндзец

2. hist. брыт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Briton

[ˈbrɪtən]

n.

1) старажы́тны брыт

2) брыта́нец -ца m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)