брыдчэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.

Траціць прыгажосць, станавіцца брыдкім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брыдчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. брыдчэ́ю брыдчэ́ем
2-я ас. брыдчэ́еш брыдчэ́еце
3-я ас. брыдчэ́е брыдчэ́юць
Прошлы час
м. брыдчэ́ў брыдчэ́лі
ж. брыдчэ́ла
н. брыдчэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час брыдчэ́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брыдчэ́ць несов. дурне́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брыдчэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; незак.

Траціць прыгажосць, станавіцца брыдкім; проціл. прыгажэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дурне́ть несов. блажэ́ць; брыдчэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)