брушны́, -а́я, -о́е.

Які адносіцца да поласці жывата.

Брушныя плаўнікі.

Брушны тыф — вострая інфекцыйная хвароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брушны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. брушны́ брушна́я брушно́е брушны́я
Р. брушно́га брушно́й
брушно́е
брушно́га брушны́х
Д. брушно́му брушно́й брушно́му брушны́м
В. брушны́ (неадуш.)
брушно́га (адуш.)
брушну́ю брушно́е брушны́я (неадуш.)
брушны́х (адуш.)
Т. брушны́м брушно́й
брушно́ю
брушны́м брушны́мі
М. брушны́м брушно́й брушны́м брушны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

брушны́ брюшно́й;

б. тыфмед. брюшно́й тиф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брушны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае дачыненне да жывата, да поласці жывата. Брушныя плаўнікі.

•••

Брушны тыф гл. тыф.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спі́нна-брушны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спі́нна-брушны́ спі́нна-брушна́я спі́нна-брушно́е спі́нна-брушны́я
Р. спі́нна-брушно́га спі́нна-брушно́й
спі́нна-брушно́е
спі́нна-брушно́га спі́нна-брушны́х
Д. спі́нна-брушно́му спі́нна-брушно́й спі́нна-брушно́му спі́нна-брушны́м
В. спі́нна-брушны́ (неадуш.)
спі́нна-брушно́га (адуш.)
спі́нна-брушну́ю спі́нна-брушно́е спі́нна-брушны́я (неадуш.)
спі́нна-брушны́х (адуш.)
Т. спі́нна-брушны́м спі́нна-брушно́й
спі́нна-брушно́ю
спі́нна-брушны́м спі́нна-брушны́мі
М. спі́нна-брушны́м спі́нна-брушно́й спі́нна-брушны́м спі́нна-брушны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спі́нна-брушны́ спи́нно-брюшно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брюшной брушны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спи́нно-брюшно́й спі́нна-брушны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брюшня́к м., разг. брушны́ тыф.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тыф, -у, м.

Вострае інфекцыйнае захворванне, якое характарызуецца ліхаманкавым станам, інтаксікацыяй, парушэннем свядомасці.

Брушны т.

Зваротны т.

Сыпны т.

|| прым. тыфо́зны, -ая, -ае.

Т. хворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)