брашу́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
брашу́ра |
брашу́ры |
| Р. |
брашу́ры |
брашу́р |
| Д. |
брашу́ры |
брашу́рам |
| В. |
брашу́ру |
брашу́ры |
| Т. |
брашу́рай брашу́раю |
брашу́рамі |
| М. |
брашу́ры |
брашу́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
брашу́ра, -ы, мн. -ы, -шу́р, ж.
Невялікая (не больш за 48 старонак) кніжка, звычайна без пераплёту.
Папулярная б.
|| памянш. брашу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
|| прым. брашу́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
брашу́ра, ‑ы, ж.
Неперыядычнае выданне ў выглядзе некалькіх збрашураваных лістоў друкаванага матэрыялу аб’ёмам звыш чатырох, але не больш чым 48 старонак, як правіла, у вокладцы. Стол увесь час быў завалены разгорнутымі кнігамі, брашурамі, даведнікамі і сшыткамі. Дуброўскі.
[Фр. brochure.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брошю́ра брашу́ра, -ры ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
памфле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.
Злабадзённы востры сатырычны твор (артыкул, брашура), звычайна палітычнага характару, накіраваны супраць каго-, чаго-н.
|| прым. памфле́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзесяцікапе́ечны, ‑ая, ‑ае.
1. Вартасцю ў дзесяць капеек. Дзесяцікапеечная манета.
2. Коштам у дзесяць капеек. Дзесяцікапеечная брашура.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грыф³, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Штэмпель з узорам чыйго-н. афіцыйнага подпісу, а таксама адбітак з гэтага штэмпеля.
2. Спецыяльны надпіс на кнігах і дакументах, які вызначае правілы карыстання імі.
Брашура з грыфам «На правах рукапісу».
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ко́мікс, ‑а, м.
У капіталістычных краінах — кніжка, брашура, апавяданне ў малюнках з суправаджальным тэкстам, галоўным чынам прыгодніцкага зместу, разлічаныя на задавальненне прымітыўных пачуццяў і густаў.
[Англ. comics.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дада́так, ‑тку, м.
Тое, што прыбаўляецца, дадаецца да чаго‑н. [Пацейкоўскі] праглядае тэзісы,.. робіць папраўкі, дадаткі, шліфуе, адточвае кожны сказ, кожнае слова. Колас. // Кніга, брашура і пад., што прыкладаюцца да якога‑н. падпіснога выдання. Літаратурны дадатак да газеты.
•••
У дадатак (да) — акрамя чаго‑н., звыш чаго‑н. У дадатак да дзяржаўных клопатаў былі клопаты і асабістыя. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)