бра́цкі, -ая, -ае.

1. гл. брат.

2. Шчыры, сяброўскі, блізкі па духу.

Брацкая сустрэча.

Брацкае прывітанне.

○

Брацкая магіла — агульная магіла воінаў, змагароў, ахвяр і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бра́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да брата (у 2 знач.). Брацкая сям’я народаў. Брацкі саюз. □ Яшчэ мацнейшымі сталі маральна-палітычнае адзінства савецкага грамадства, брацкая дружба ўсіх народаў нашай краіны. Брэжнеў. Дарагая Прыбалтыка, Землі родныя, брацкія! Годы лепшыя бацькавы Там палеглі за працаю. Панчанка.

2. Шчыры, таварыскі, сяброўскі. Брацкія адносіны. Брацкія поціскі рук. Брацкае прывітанне.

3. Які адносіцца да брацтва (у 2 знач.). Брацкія школы.

•••

Брацкая магіла — агульная магіла воінаў, змагароў, загінуўшых за якую‑н. адзіную справу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́цкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бра́цкі бра́цкая бра́цкае бра́цкія
Р. бра́цкага бра́цкай
бра́цкае		 бра́цкага бра́цкіх
Д. бра́цкаму бра́цкай бра́цкаму бра́цкім
В. бра́цкі (неадуш.)
бра́цкага (адуш.)		 бра́цкую бра́цкае бра́цкія (неадуш.)
бра́цкіх (адуш.)
Т. бра́цкім бра́цкай
бра́цкаю		 бра́цкім бра́цкімі
М. бра́цкім бра́цкай бра́цкім бра́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бра́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бра́цкі бра́цкая бра́цкае бра́цкія
Р. бра́цкага бра́цкай
бра́цкае		 бра́цкага бра́цкіх
Д. бра́цкаму бра́цкай бра́цкаму бра́цкім
В. бра́цкі (неадуш.)
бра́цкага (адуш.)		 бра́цкую бра́цкае бра́цкія (неадуш.)
бра́цкіх (адуш.)
Т. бра́цкім бра́цкай
бра́цкаю		 бра́цкім бра́цкімі
М. бра́цкім бра́цкай бра́цкім бра́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бра́тский​I бра́цкі, братэ́рскі;

бра́тские респу́блики бра́цкія рэспу́блікі;

бра́тский сою́з бра́цкі (братэ́рскі) саю́з;

бра́тская шко́ла ист. бра́цкая шко́ла;

бра́тская моги́ла бра́цкая магі́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магі́ла, ‑ы, ж.

1. Яма для пахавання памёрлых. Капаць магілу. Засыпаць магілу. // Месца пахавання каго‑н., а таксама насып на гэтым месцы. Я ўсё шукаю матчыну магілу І не магу знайсці пасля вайны. Грахоўскі. // Месца, дзе загінуў хто‑н. Сябры, што загад атрымалі, Магутнаю рушылі сілай, І Прыпяці бурныя хвалі Для ворагаў сталі магілай. Нядзведскі.

2. у знач. вык. Разм. Аб чым‑н. вельмі небяспечным; смерць. Выйдзеш на дарогу, трапіш на фашысцкі патруль — і магіла. Новікаў.

3. у знач. вык. Разм. Будзе захавана ў тайне, у таямніцы. [Бондар:] — Вас, хлопцы, прашу — пра сямейны лагер ні гуку. Ведаем адны мы і — каб магіла. Навуменка.

•••

Брацкая магіла — агульная магіла воінаў, змагароў, загінуўшых за якую‑н. справу.

Адной нагой у магіле (стаяць) гл. нага.

Глядзець у магілу гл. глядзець.

Гнаць у магілу гл. гнаць.

Да (самай) магілы — да самай смерці.

Загнаць (увагнаць, звесці) у магілу гл. загнаць.

Знайсці магілу гл. знайсці.

Капаць магілу гл. капаць.

Легчы ў магілу гл. легчы.

На краі магілы гл. край.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магі́ла ж.

1. моги́ла;

вы́капаць ~лу — вы́рыть моги́лу;

2. перен., разг. (конец, смерть) гроб м.;

○ бра́цкая м. — бра́тская моги́ла;

◊ глядзе́ць у ~лу — смотре́ть в моги́лу;

зве́сці (увагна́ць) у ~лу — свести́ в моги́лу, вогна́ть в гроб;

адно́й наго́й у ~ле стая́ць — одно́й ного́й в моги́ле стоя́ть;

сысці́ ў ~лу — сойти́ в моги́лу;

гарба́тага м. вы́правіць — горба́того моги́ла испра́вит;

забі́ць асі́навы кол у ~лу — заби́ть оси́новый кол в моги́лу;

капа́ць ~лу — (каму) копа́ть моги́лу (кому);

ле́гчы ў ~лу (зямлю́) — лечь в моги́лу (в зе́млю)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

любо́вь ж.

1. (привязанность) любо́ў, род. любві́ ж., лю́басць, -ці ж.;

любо́вь к оте́честву любо́ў (лю́басць) да ба́цькаўшчыны;

любо́вь к лю́дям любо́ў (лю́басць) да людзе́й;

бра́тская любо́вь бра́цкая (бра́тняя) любо́ў;

матери́нская любо́вь ма́тчына любо́ў;

2. (чувственное влечение) каха́нне, -ння ср., любо́ў, род. любві́ ж.;

объясня́ться в любви́ прызнава́цца ў каха́нні;

жени́ться по любви́ жані́цца па любві́;

3. (склонность, расположение, влечение) лю́басць, -ці ж., замілава́нне, -ння ср.;

с любо́вью з лю́басцю, з замілава́ннем;

пита́ть любо́вь к кому́, чему́ любі́ць каго́, што;

◊

из любви́ к иску́сству шутл. з лю́басці да спра́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)