бормашы́на, -ы, мн. -ы, -шы́н, ж. (спец.).

Апарат для свідравання ў стаматалогіі, ювелірнай справе і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бормашы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бормашы́на бормашы́ны
Р. бормашы́ны бормашы́н
Д. бормашы́не бормашы́нам
В. бормашы́ну бормашы́ны
Т. бормашы́най
бормашы́наю		 бормашы́намі
М. бормашы́не бормашы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бормашы́на ж., мед. бормаши́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бормашы́на, ‑ы, ж.

Зубалячэбны апарат, якім прыводзіцца ў рух бор ​3.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бормаши́на мед. бормашы́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)