бормашы́на, -ы, мн. -ы, -шы́н, ж. (спец.).

Апарат для свідравання ў стаматалогіі, ювелірнай справе і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бормашы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бормашы́на бормашы́ны
Р. бормашы́ны бормашы́н
Д. бормашы́не бормашы́нам
В. бормашы́ну бормашы́ны
Т. бормашы́най
бормашы́наю		 бормашы́намі
М. бормашы́не бормашы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бормашы́на ж., мед. бормаши́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бормашы́на, ‑ы, ж.

Зубалячэбны апарат, якім прыводзіцца ў рух бор ​3.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бормашына, гл. Стаматалагічныя прылады

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БОРМАШЫ́НА,

медыцынскі апарат, які надае вярчальны рух бору, прызначанаму для прэпаравання цвёрдых тканак зуба. У нажных бормашынах скорасць вярчэння бора 800—1500, у электрычных — да 30 000 аб/мін. Шырока выкарыстоўваецца турбінная бормашына са скорасцю да 300 000 аб/мін, пры якой значна скарачаецца час апрацоўкі зуба і змяншаюцца болевыя адчуванні.

т. 3, с. 217

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бормашы́на ж. мед. Bóhrmaschine f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бормашы́на

(ням. Bohrmaschine)

зубалячэбны апарат, якім прыводзіцца ў рух бор 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бормаши́на мед. бормашы́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Záhnbohrer

m -s, - бормашы́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)