Бо́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бо́н
Р. Бо́на
Д. Бо́ну
В. Бо́н
Т. Бо́нам
М. Бо́не

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бо́н бо́ны
Р. бо́на бо́наў
Д. бо́ну бо́нам
В. бо́н бо́ны
Т. бо́нам бо́намі
М. бо́не бо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бон м., мор. бон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бон, бом ’выгаралая глыбокая яма ў тарфяным балоце, якая запоўнена вадой, глыбокая яма ў рацэ’ (усх.-палес.; Талстой, Геогр., 202). Талстой (там жа) параўноўвае з укр. (закарп.) бо́ня, бо́нище ’глыбокая яма ў балоце, запоўненая вадой’, укр. (бойк.) бо́ня ’стаячая вада’, кашуб. bonawa, bonawka ’дзёран, трава’, н.-луж. bon, bonk ’вільготны, мокры дзёран; луг, паляна’. Усё гэта, быццам, старое запазычанне з герм. (ням. Bonn ’мокрая лугавая трава’). Але зыходзячы з таго, што бон — гэта і ’месца, дзе рыбакі выцягваюць з вады сетку’ (Яшкін), магчыма, лепш лічыць, што бон, бом як тэрмін рэльефу звязаны з такімі словамі, як рус. бом, бон ’плавучы насціл у гавані’ < герм. (аб гэтых словах гл. Фасмер, 1, 191, 192).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бо́ны², -аў, адз. бон, -а, м.

Плывучая загарода на рэках, азёрах, у марскіх гаванях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фальбо́на, -ы, мн. -ы, -бо́н, ж.

Паласа матэрыі, прышытая зборкамі да прыполу спадніцы, фартуха і пад.

Спадніца з фальбонамі.

|| прым. фальбо́ністы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Бонн г. Бон, род. Бо́на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бо́на бо́ны
Р. бо́ны бо́н
Д. бо́не бо́нам
В. бо́ну бо́ны
Т. бо́най
бо́наю		 бо́намі
М. бо́не бо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́ны, -наў (ед. бон м.) мор. бо́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бом ’глыбокая яма’. Гл. бон.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)