боля́чка разг. бо́лька, -кі ж., баля́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́лька ж. (рана) я́зва, боля́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скуля́нка ж., обл. боля́чка; чи́рей м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Баля́чка. Рус. боля́чка, укр. боля́чка, польск. bolączka (можа, і чэш. дыял. bolačka, але гэта няпэўна). Утварэнне суфіксам ‑ка (*‑ька) ад старога дзеепрыметніка цяперашняга часу дзеяслова *bolěti (гл. бале́ць): *bolęti̯‑ > *bolęč‑ (усх.-слав., параўн. укр. болячий). Параўн. ст.-слав. болѧшт‑, Шанскі (1, Б, 161) памылкова выводзіць гэтыя формы ад *болякъ (?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

огневи́к​I м., обл.

1. (кремень) ска́лка, -кі ж., крэ́мень, -ня м.;

2. (болячка, чирей) ску́ла, -лы ж., скуля́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашлёпка

1. (налепленное) разг. нашлёпка, -кі ж.; (напайка) напа́йка, -кі ж., уст. наліто́ўка, -кі ж.;

2. прост. (болячка) бо́лька, -кі ж.; баля́чка, -кі ж.; (шишка) шы́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)