бо́йкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бо́йкі бо́йкая бо́йкае бо́йкія
Р. бо́йкага бо́йкай
бо́йкае		 бо́йкага бо́йкіх
Д. бо́йкаму бо́йкай бо́йкаму бо́йкім
В. бо́йкі (неадуш.)
бо́йкага (адуш.)		 бо́йкую бо́йкае бо́йкія (неадуш.)
бо́йкіх (адуш.)
Т. бо́йкім бо́йкай
бо́йкаю		 бо́йкім бо́йкімі
М. бо́йкім бо́йкай бо́йкім бо́йкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́йкі, -ая, -ае.

1. Рашучы, смелы.

Б. хлопец.

2. Скоры, жвавы.

Б. адказ вучня.

Бойка (прысл.) адказваць на пытанні.

3. Поўны руху, ажыўлены.

Б. рынак.

|| наз. бо́йкасць, -і, ж.

Б. характару.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бо́йкі в разн. знач. бо́йкий, оживлённый; ре́звый; рети́вый; (подвижный, проворный — ещё) пры́ткий, живо́й;

б. хло́пец — бо́йкий (рети́вый, пры́ткий, живо́й) па́рень;

б. на язы́к — бо́йкий (пры́ткий) на язы́к;

~кае ме́сца — бо́йкое (оживлённое) ме́сто;

~кая гаво́рка — бо́йкий (оживлённый) разгово́р;

◊ ~кае пяро́ — бо́йкое перо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́йкі, ‑ая, ‑ае.

1. Рашучы, энергічны, смелы. Рыгорка — хлопчык здольны, бойкі і вельмі ганарысты. Колас. «Ну, будзе дзянёк!» — .. падумала .. [Таня], міжвольна прыслухоўваючыся да голасу бойкага юнака ў карычневай футболцы. Даніленка.

2. Жвавы, скоры. А жыў там адзін чалавек. З выгляду так сабе — недалужны, затое на язык бойкі: за словам у кішэню не лезе. Якімовіч.

3. Ажыўлены, поўны руху, дзейнасці. Бойкі шлях. Бойкі гандаль. □ Самы бойкі клёў плоткі назіраецца, як правіла, на досвітку і позна ўвечары, калі яе касякі выходзяць на кармленне пад берагі. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́йка

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бо́йка бо́йкі
Р. бо́йкі бо́ек
Д. бо́йцы бо́йкам
В. бо́йку бо́йкі
Т. бо́йкай
бо́йкаю		 бо́йкамі
М. бо́йцы бо́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́йка

‘сутычка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бо́йка бо́йкі
Р. бо́йкі бо́ек
Д. бо́йцы бо́йкам
В. бо́йку бо́йкі
Т. бо́йкай
бо́йкаю		 бо́йкамі
М. бо́йцы бо́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

разбітны́, -а́я, -о́е (разм.).

Бойкі, праворны, лоўкі.

Мой сябар — р. хлопец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зух, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Хват, бойкі, удалы, малайцаваты чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хват, -а, М хва́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Бойкі, спрытны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шу́стры, -ая, -ае.

Жвавы, імклівы, рухавы; бойкі.

Ш. хлопчык.

|| наз. шу́страсць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)