бо́йка¹, -і, ДМ -йцы, мн. -і, бо́ек, ж.

Прылада для збівання масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бо́йка², -і, ДМ -йцы, мн. -і, бо́ек, ж.

Сварка, сутычка з узаемнымі пабоямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бо́йка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
бо́йка байчэ́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́йка

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бо́йка бо́йкі
Р. бо́йкі бо́ек
Д. бо́йцы бо́йкам
В. бо́йку бо́йкі
Т. бо́йкай
бо́йкаю
бо́йкамі
М. бо́йцы бо́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́йка

‘сутычка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бо́йка бо́йкі
Р. бо́йкі бо́ек
Д. бо́йцы бо́йкам
В. бо́йку бо́йкі
Т. бо́йкай
бо́йкаю
бо́йкамі
М. бо́йцы бо́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́йка

I ж. (для сбивания масла) маслобо́йка, па́хталка

II ж. дра́ка, сва́лка, потасо́вка

III нареч. бо́йко, оживлённо; ре́зво; рети́во; (подвижно, проворно — ещё) пры́тко, жи́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́йка 1, ‑і, ДМ ‑йцы; Р мн. боек; ж.

Прылада для збівання масла з вяршкоў малака, са смятаны. Накрыўка ў бойцы выскачыла, і ўся смятана вылілася. Якімовіч.

бо́йка 2, ‑і, ДМ ‑йцы; Р мн. боек; ж.

Сварка, сутычка з узаемнымі пабоямі; бой. Хацелася сваімі вачамі пабачыць тыя месцы, дзе не так даўно ішла такая бойка, якой яшчэ не ведаў свет. Кулакоўскі. // перан. Змаганне, барацьба з чым‑н., за што‑н. Трактары — гэта коні сталёвай хады — выйшлі ў бойку змагацца з нягодай. Хведаровіч.

бо́йка 3, прысл.

Жвава, энергічна. Гандаль ідзе бойка. □ Недзе побач бойка ціўкала сініца. Лынькоў. А з дзядзькам пойдзеш — так цікава! Яны [хлопцы] йдуць бойка і рухава, Бо зімні холад падганяе. Колас. — Добры дзень, — павіталіся мы з дзяўчынкай. — Добры дзень, калі не жартуеце, — бойка адказала [Аніся]. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мардабо́й, -ю, м. (разм.).

Бойка, калатня.

Пачаўся страшэнны м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тузані́на, -ы, ж. (разм.).

Валтузня, штурханне; бойка.

Пачаліся крыкі і т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панажо́ўшчына, -ы, ж. (разм.).

Бойка, у якой прымяняюцца нажы, халодная зброя.

Прычынай забойства была п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)