Verbum

анлайнавы слоўнік

бо́йка¹, -і, ДМ -йцы, мн. -і, бо́ек, ж.

Прылада для збівання масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бо́йка², -і, ДМ -йцы, мн. -і, бо́ек, ж.

Сварка, сутычка з узаемнымі пабоямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бо́йка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
бо́йка	байчэ́й	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́йка

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	бо́йка	бо́йкі
Р.	бо́йкі	бо́ек
Д.	бо́йцы	бо́йкам
В.	бо́йку	бо́йкі
Т.	бо́йкай бо́йкаю	бо́йкамі
М.	бо́йцы	бо́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́йка

‘сутычка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	бо́йка	бо́йкі
Р.	бо́йкі	бо́ек
Д.	бо́йцы	бо́йкам
В.	бо́йку	бо́йкі
Т.	бо́йкай бо́йкаю	бо́йкамі
М.	бо́йцы	бо́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́йка

I ж. (для сбивания масла) маслобо́йка, па́хталка

II ж. дра́ка, сва́лка, потасо́вка

III нареч. бо́йко, оживлённо; ре́зво; рети́во; (подвижно, проворно — ещё) пры́тко, жи́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́йка ¹, ‑і, ДМ ‑йцы; Р мн. боек; ж.

Прылада для збівання масла з вяршкоў малака, са смятаны. Накрыўка ў бойцы выскачыла, і ўся смятана вылілася. Якімовіч.

бо́йка ², ‑і, ДМ ‑йцы; Р мн. боек; ж.

Сварка, сутычка з узаемнымі пабоямі; бой. Хацелася сваімі вачамі пабачыць тыя месцы, дзе не так даўно ішла такая бойка, якой яшчэ не ведаў свет. Кулакоўскі. // перан. Змаганне, барацьба з чым‑н., за што‑н. Трактары — гэта коні сталёвай хады — выйшлі ў бойку змагацца з нягодай. Хведаровіч.

бо́йка ³, прысл.

Жвава, энергічна. Гандаль ідзе бойка. □ Недзе побач бойка ціўкала сініца. Лынькоў. А з дзядзькам пойдзеш — так цікава! Яны [хлопцы] йдуць бойка і рухава, Бо зімні холад падганяе. Колас. — Добры дзень, — павіталіся мы з дзяўчынкай. — Добры дзень, калі не жартуеце, — бойка адказала [Аніся]. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́йка^III прысл;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

БО́ЙКА Юрый Рыгоравіч

(н. 6.3.1925, г. Саратаў, Расія),

бел. патолагаанатам. Д-р мед. н. (1964), праф. (1965). Скончыў Тбіліскі мед. ін-т (1948). З 1961 у Гродзенскім мед. ін-це. Навук. працы па паталаг. анатоміі падстраўнікавай залозы і аб ролі сасудзістых расстройстваў пры ўзнікненні вострага запалення гэтай залозы.

Тв.:

Патологическая анатомия и патогенез острого панкреатита. Мн., 1970;

Клинико-анатомический анализ врачебных ошибок Мн., 1994.

т. 3, с. 206

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бойка

Том: 2, старонка: 121.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)