блішча́ць, -шчу́, -шчы́ш, -шчы́ць; -шчы́м, -шчыце́, -шча́ць; -шчы́; незак.

1. Свяціцца або адсвечваць роўным святлом.

Боты блішчаць.

Возера блішчыць.

2. Свяціцца (пра вочы).

Вочы блішчаць ад радасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блішча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. блішчу́ блішчы́м
2-я ас. блішчы́ш блішчыце́
3-я ас. блішчы́ць блішча́ць
Прошлы час
м. блішча́ў блішча́лі
ж. блішча́ла
н. блішча́ла
Загадны лад
2-я ас. блішчы́ блішчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час блішчучы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блішча́ць несов. блесте́ть, блиста́ть, сверка́ть; сия́ть; (отсвечивать — ещё) лосни́ться;

б. гу́зікі — блестя́т (сверка́ют, сия́ют) пу́говицы;

во́чы б. — глаза́ блестя́т (сверка́ют, сия́ют);

штаны́ б. — брю́ки лосня́тся;

◊ не ўсё то́е зо́лата, што блішчы́ць — посл. не всё то зо́лото, что блести́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блішча́ць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; ‑шчым, ‑шчыце; незак.

1. Свяціцца роўным слабым святлом. Воўчым вокам акно ў цемры ночы блішчыць. Колас. // Адсвечваць роўным, слабым светам (пра гладкую, роўную або нацёртую, начышчаную паверхню). Здалёк матава-срэбным люстрам у цёмна-кучаравых, мазаічных рамках блішчыць рака. Нікановіч. Блішчаць на сонцы наваксаваныя боты. Колас.

2. Свяціцца, часта ад якога‑н. пачуцця (пра вочы). Па-асабліваму.. блішчаць яго [хворага] вочы. Бядуля. Чорныя вочы Цыганка шчасліва блішчалі, смуглявы твар яго ўвесь свяціўся радасцю. Шчарбатаў.

•••

Блішчаць вачамі — маўкліва прасіць, выказваць просьбу, жаданне позіркам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блішчаць, блішчэць, бліскаць, бліскацець, пабліскваць, ззяць, зіхацець, зіхацецца, зіхцець, палыскацца, ільсніцца, ільсніць, ірдзецца, ірдзець, зырчэць, яркнуць, яскравіцца, яскравець; прамяніцца, люстраніць, люстравацца, свяціцца, гарэць, граць, іскрыцца, пераліваць, пералівацца, шкліцца, залаціцца, серабрыцца, срабрыцца (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ма́сліцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ліцца; незак.

Блішчаць, ільсніцца (пра вочы, твар).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лосни́ться несов. блішча́ць, ільсні́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зырча́ць

‘блішчаць, ззяць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зырчы́ць зырча́ць
Прошлы час
м. зырча́ў зырча́лі
ж. зырча́ла
н. зырча́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час зырчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зырчэ́ць

‘блішчаць, ззяць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зырчы́ць зырча́ць
Прошлы час
м. зырчэ́ў зырчэ́лі
ж. зырчэ́ла
н. зырчэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час зырчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крышта́ліць

‘блішчаць, як крышталь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. крышта́ліць крышта́ляць
Прошлы час
м. крышта́ліў крышта́лілі
ж. крышта́ліла
н. крышта́ліла
Дзеепрыслоўе
цяп. час крышта́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)