зырча́ць

‘блішчаць, ззяць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зырчы́ць зырча́ць
Прошлы час
м. зырча́ў зырча́лі
ж. зырча́ла
н. зырча́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час зырчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)