блізня́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
блізня́тка |
блізня́ткі |
| Р. |
блізня́ткі |
блізня́так |
| Д. |
блізня́тку |
блізня́ткам |
| В. |
блізня́тка |
блізня́так |
| Т. |
блізня́ткам |
блізня́ткамі |
| М. |
блізня́тку |
блізня́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
блізня́тка ср., уменьш.-ласк., разг. близне́ц м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
блізня́ткі, ‑так; адз. блізнятка, ‑а, н.
Памянш.-ласк. да блізняты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
близне́ц м. блізня́ и блізнё, -ня́ці ср., блізня́тка, -кі ср., разг. блізню́к, -ка́ м.; (о представителях женского пола) разг. блізні́ца, -цы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)