блі́жні, -яя, -яе.
1. Самы блізкі па адлегласці.
Бліжнія вёскі.
2. у знач. наз. блі́жні, -яга, мн. -ія, -іх, м. Родны чалавек або прыяцель.
Дапамога сваім бліжнім.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
блі́жні
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
блі́жні |
блі́жняя |
блі́жняе |
блі́жнія |
| Р. |
блі́жняга |
блі́жняй
блі́жняе |
блі́жняга |
блі́жніх |
| Д. |
блі́жняму |
блі́жняй |
блі́жняму |
блі́жнім |
| В. |
блі́жні (неадуш.)
блі́жняга (адуш.) |
блі́жнюю |
блі́жняе |
блі́жнія (неадуш.)
блі́жніх (адуш.) |
| Т. |
блі́жнім |
блі́жняй
блі́жняю |
блі́жнім |
блі́жнімі |
| М. |
блі́жнім |
блі́жняй |
блі́жнім |
блі́жніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
блі́жні
1. обл., см. блі́зкі 1;
2. в знач. сущ., см. блі́зкі 6;
3. уст., книжн., в знач. сущ. бли́жний;
палюбі́ блі́жняга свайго́ — возлюби́ бли́жнего своего́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
блі́жні, ‑яя, ‑яе.
1. Які знаходзіцца блізка; самы блізкі. І на маёўку ў бліжнія бары завуць сяброўку юныя сябры. А. Вольскі. Нават бачыш, як трапечацца зжаўцелы ліст на бліжняй бярозе. Лынькоў.
2. у знач. наз. блі́жні, ‑яга, м. Родны чалавек або прыяцель. Міця не слухаў угавораў бліжніх. Мележ. // Чалавек наогул. Любоў да бліжняга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
да́льні, ‑яя, ‑яе.
1. Аддалены ад каго‑, чаго‑н. больш, чым іншыя; проціл. бліжні. Дальнія палеткі. Дальняя мэта. Дальні тыл. □ Снапы .. ляжалі не толькі блізка. Былі і.. у дальнім кутку. Мележ. // Які мае вялікую працягласць у прасторы. Дальняя дарога. Дальняе плаванне. Дальні рэйс.
2. Тое, што і далёкі (у 3 знач.). [Сілівона] спаткала цётка Аксіння, якая даводзілася яму дальняй сваячкай. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)