блё́стка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
блё́стка |
блё́сткі |
| Р. |
блё́сткі |
блё́стак |
| Д. |
блё́стцы |
блё́сткам |
| В. |
блё́стку |
блё́сткі |
| Т. |
блё́сткай блё́сткаю |
блё́сткамі |
| М. |
блё́стцы |
блё́стках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
блёстка;
1. обычно мн. блі́скаўка, -кі ж.; блішчы́нка, -кі ж.;
2. обычно мн., перен. і́скра, -ры ж.;
блёстки остроу́мия і́скры дасці́пнасці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бліско́тка ж., разг. блёстка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
блі́скаўка ж.
1. блёстка;
2. обл. мо́лния; зарни́ца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
і́скра ж.
1. в разн. знач. и́скра;
над во́гнішчам кружы́ліся ~ры — над костро́м кружи́лись и́скры;
ткані́на з ~рай — ткань с и́скрой;
2. перен. (яркое проявление чего-л.) и́скра; блёстка;
~ры дасці́пнасці — и́скры (блёстки) остроу́мия;
○ электры́чная і. — электри́ческая и́скра;
◊ бо́жая і. — бо́жья и́скра;
~ры з вачэ́й пасы́паліся — и́скры из глаз посы́пались
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)