блё́стка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. блё́стка блё́сткі
Р. блё́сткі блё́стак
Д. блё́стцы блё́сткам
В. блё́стку блё́сткі
Т. блё́сткай
блё́сткаю
блё́сткамі
М. блё́стцы блё́стках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блёстка;

1. обычно мн. блі́скаўка, -кі ж.; блішчы́нка, -кі ж.;

2. обычно мн., перен. і́скра, -ры ж.;

блёстки остроу́мия і́скры дасці́пнасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бліску́ха ж. блёстка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бліско́тка ж., разг. блёстка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блі́скаўка ж.

1. блёстка;

2. обл. мо́лния; зарни́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́скра ж.

1. в разн. знач. и́скра;

над во́гнішчам кружы́ліся ~ры — над костро́м кружи́лись и́скры;

ткані́на з ~рай — ткань с и́скрой;

2. перен. (яркое проявление чего-л.) и́скра; блёстка;

~ры дасці́пнасціи́скры (блёстки) остроу́мия;

электры́чная і. — электри́ческая и́скра;

бо́жая і. — бо́жья и́скра;

~ры з вачэ́й пасы́палісяи́скры из глаз посы́пались

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)