блюзне́рыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. блюзне́ру блюзне́рым
2-я ас. блюзне́рыш блюзне́рыце
3-я ас. блюзне́рыць блюзне́раць
Прошлы час
м. блюзне́рыў блюзне́рылі
ж. блюзне́рыла
н. блюзне́рыла
Загадны лад
2-я ас. блюзне́р блюзне́рце

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блюзне́рыць несов. богоху́льствовать, святота́тствовать, кощу́нствовать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блюзне́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Ганьбіць, зневажаць бога, святых, догматы веры; гаварыць блюзнерскія словы, выказваць блюзнерскія думкі. — Святых жа, здаецца, на ўсяленскіх саборах зацвярджалі? — блюзнерыў бацька. Караткевіч. // Зневажаць што‑н. вельмі дарагое, паважанае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашчу́нстваваць, -вую, -вуеш, -вуе; -вуй; незак.

Блюзнерыць, праяўляць кашчунства да каго-, чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

богоху́льничать несов. блюзне́рыць, зневажа́ць бо́га;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

богоху́льствовать несов. блюзне́рыць, зневажа́ць бо́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кощу́нствовать несов., церк., перен. блюзне́рыць, кашчу́нстваваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заблю́зніць

‘пачаць блюзніць - блюзнерыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заблю́зню заблю́знім
2-я ас. заблю́зніш заблю́зніце
3-я ас. заблю́зніць заблю́зняць
Прошлы час
м. заблю́зніў заблю́знілі
ж. заблю́зніла
н. заблю́зніла
Загадны лад
2-я ас. заблю́зні заблю́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час заблю́зніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

багла́йнічаць

‘гультаяваць; блюзнерыць, зневажаць бога’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. багла́йнічаю багла́йнічаем
2-я ас. багла́йнічаеш багла́йнічаеце
3-я ас. багла́йнічае багла́йнічаюць
Прошлы час
м. багла́йнічаў багла́йнічалі
ж. багла́йнічала
н. багла́йнічала
Загадны лад
2-я ас. багла́йнічай багла́йнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час багла́йнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Блюзні́ць ’хлусіць, гаварыць дрэннае, блюзнерыць’ (Нас.), блю́зніць (Бяльк., БРС); з іншым вакалізмам блу́зніць ’трызніць’ (Шат.). Ст.-бел. блюзнити, блузнити ’ганьбіць’, блюзнерца, блузнерца ’блюзнер, богазневажальнік’ (Булыка, Запазыч.). Паводле Булыкі, там жа, запазычанне з польск. blužnić (аб польскім слове Брукнер, 30; Слаўскі, 1, 34). Гл. яшчэ Рыхардт, Poln., 36; Рудніцкі, 151.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)