заблю́зніць

‘пачаць блюзніць - блюзнерыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заблю́зню заблю́знім
2-я ас. заблю́зніш заблю́зніце
3-я ас. заблю́зніць заблю́зняць
Прошлы час
м. заблю́зніў заблю́знілі
ж. заблю́зніла
н. заблю́зніла
Загадны лад
2-я ас. заблю́зні заблю́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час заблю́зніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)