бло́к

‘аб'яднанне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бло́к бло́кі
Р. бло́ка бло́каў
Д. бло́ку бло́кам
В. бло́к бло́кі
Т. бло́кам бло́камі
М. бло́ку бло́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бло́к

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бло́к бло́кі
Р. бло́ка бло́каў
Д. бло́ку бло́кам
В. бло́к бло́кі
Т. бло́кам бло́камі
М. бло́ку бло́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бло́к

‘частка прылады; будаўнічы камень; комплекс будынкаў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бло́к бло́кі
Р. бло́ка бло́каў
Д. бло́ку бло́кам
В. бло́к бло́кі
Т. бло́кам бло́камі
М. бло́ку бло́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гінь-бло́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гінь-бло́к гінь-бло́кі
Р. гінь-бло́ка гінь-бло́каў
Д. гінь-бло́ку гінь-бло́кам
В. гінь-бло́к гінь-бло́кі
Т. гінь-бло́кам гінь-бло́камі
М. гінь-бло́ку гінь-бло́ках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каніфа́с-бло́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каніфа́с-бло́к каніфа́с-бло́кі
Р. каніфа́с-бло́ка каніфа́с-бло́каў
Д. каніфа́с-бло́ку каніфа́с-бло́кам
В. каніфа́с-бло́к каніфа́с-бло́кі
Т. каніфа́с-бло́кам каніфа́с-бло́камі
М. каніфа́с-бло́ку каніфа́с-бло́ках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аб’ёмны, -ая, -ае.

1. гл. аб’ём.

2. Вялікі паводле аб’ёму, памеру.

Аб’ёмныя блокі.

|| наз. аб’ёмнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пустаце́лы, ‑ая, ‑ае.

Пусты ўсярэдзіне. Пустацелая цацка. Пустацелыя блокі. Пустацелы шпень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сценавы́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для ўзвядзення сцен (гл. сцяна ў 1, 2 знач.). Сценавыя блокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блок I м. (грузоподъёмное устройство) блок

блок II м., в разн. знач. блок;

ако́нныя бло́кі — око́нные бло́ки;

шла́ка-бето́нныя бло́кі — шла́ко-бето́нные бло́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Стакі́ мн. л. ‘будаўнічыя блокі’ (Сл. рэг. лекс.). Скарочана ад пустакі ‘пустацелая цэгла’ (Сл. ПЗБ), польск. pustaki ‘тс’ (да пусты, гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)