бле́клы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бле́клы |
бле́клая |
бле́клае |
бле́клыя |
| Р. |
бле́клага |
бле́клай
бле́клае |
бле́клага |
бле́клых |
| Д. |
бле́кламу |
бле́клай |
бле́кламу |
бле́клым |
| В. |
бле́клы (неадуш.)
бле́клага (адуш.) |
бле́клую |
бле́клае |
бле́клыя (неадуш.)
бле́клых (адуш.) |
| Т. |
бле́клым |
бле́клай
бле́клаю |
бле́клым |
бле́клымі |
| М. |
бле́клым |
бле́клай |
бле́клым |
бле́клых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бле́клы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і бляклы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бледны; бляды (абл.); блеклы, белы, збялелы, пабялелы, васковы, бяскроўны, зямлісты (перан.) □ без крывінкі
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)