блакіро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
блакіро́вачны |
блакіро́вачная |
блакіро́вачнае |
блакіро́вачныя |
| Р. |
блакіро́вачнага |
блакіро́вачнай
блакіро́вачнае |
блакіро́вачнага |
блакіро́вачных |
| Д. |
блакіро́вачнаму |
блакіро́вачнай |
блакіро́вачнаму |
блакіро́вачным |
| В. |
блакіро́вачны (неадуш.) |
блакіро́вачную |
блакіро́вачнае |
блакіро́вачныя (неадуш.) |
| Т. |
блакіро́вачным |
блакіро́вачнай
блакіро́вачнаю |
блакіро́вачным |
блакіро́вачнымі |
| М. |
блакіро́вачным |
блакіро́вачнай |
блакіро́вачным |
блакіро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
блакіро́вачны ж.-д. блокиро́вочный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
блакіро́вачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да блакіроўкі ( у 2 знач.). Блакіровачная сістэма. Блакіровачны сігнал.
2. Які працуе пры дапамозе блокаў, з выкарыстаннем блокаў (гл. блок 1). Блакіровачны механізм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блакіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.
1. гл. блакіраваць.
2. мн. -і, -ро́вак. Сістэма сігнальных канструкцый для рэгулявання руху цягнікоў.
|| прым. блакіро́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
блокиро́вочный ж.-д. блакіро́вачны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
блок- і блок...,
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «блакіровачны», напрыклад: блок-сістэма, блок-пост.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)