блакіро́вачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да блакіроўкі ( у 2 знач.).
2. Які працуе пры дапамозе блокаў, з выкарыстаннем блокаў (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блакіро́вачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да блакіроўкі ( у 2 знач.).
2. Які працуе пры дапамозе блокаў, з выкарыстаннем блокаў (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)