блака́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
блака́да |
блака́ды |
| Р. |
блака́ды |
блака́д |
| Д. |
блака́дзе |
блака́дам |
| В. |
блака́ду |
блака́ды |
| Т. |
блака́дай блака́даю |
блака́дамі |
| М. |
блака́дзе |
блака́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
блака́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, блака́д, ж.
1. Акружэнне горада, крэпасці, войск праціўніка з мэтай адрэзаць ад навакольнага свету або знішчыць, а таксама ізаляцыя якой-н. дзяржавы.
Б.
Ленінграда.
Эканамічная б.
2. Выключэнне функцый якога-н. органа або сістэмы арганізма (спец.).
Навакаінавая б.
|| прым. блака́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
блака́да ж., в разн. знач. блока́да;
б. Ленінгра́да — блока́да Ленингра́да;
○ эканамі́чная б. — экономи́ческая блока́да;
навакаі́навая б. — новокаи́новая блока́да
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
блака́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. Акружэнне горада, крэпасці, войск і інш. войскамі праціўніка з мэтай адрэзаць іх ад навакольнага свету і прымусіць здацца. Наступленне Савецкай Арміі апярэдзіла новую блакаду Налібоцкай пушчы. Брыль.
2. Сістэма мерапрыемстваў, накіраваных на ізаляцыю якой‑н. дзяржавы з тым, каб прымусіць яе выканаць пэўныя патрабаванні або адмовіцца ад дзяржаўнай самастойнасці. Эканамічная блакада. Фінансавая блакада.
3. Выключэнне функцыі якога‑н. органа або сістэмы арганізма. Новакаінавая блакада.
[Англ. blockade.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Блака́да. Рус. блока́да, укр. блока́да. Запазычанне з ням. Blockade (польская крыніца не пераконвае), а гэта з раманскіх моў (параўн. ісп. blocquada, італ. bloccata). Фасмер, 1, 176; Шанскі, 1, Б, 142–143. Параўн. таксама застарэлае ням. Blocquada (> венг. blokád). Да гісторыі слова ў еўр. мовах гл. яшчэ MESz, 1, 313. Да ням. слова гл. Клюге, 85.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
новакаі́навы новокаи́новый;
~вая блака́да — новокаи́новая блока́да
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
блока́да прям., перен. блака́да, -ды ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
новокаи́новый навакаі́навы;
новокаи́новая блока́да мед. навакаі́навая блака́да.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
новакаі́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да новакаіну; з новакаінам. Новакаінавая блакада.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагалада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Галадаць некаторы час. Страты былі вялікія, прыйшлося шмат і пагаладаць і памерзнуць, і толькі пад вясну блакада скончылася. Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)