Берёза г. Бяро́за, -зы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

берёза бяро́за, -зы ж.; (отдельное дерево, древесина — ещё) бярэ́зіна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бяро́за ж., г. Берёза

бяро́за ж. берёза;

○ карэ́льская б. — коре́льская берёза

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карэ́льскі каре́льский;

○ ~кая — бяро́за коре́льская берёза

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бярэ́зіна ж., р. Березина́

бярэ́зіна ж. берёза

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каре́льский карэ́льскі;

каре́льская берёза карэ́льская бяро́за; чачо́тка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плаку́чий ні́цы;

плаку́чая берёза ні́цая бяро́за;

плаку́чая и́ва ні́цая вярба́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чачо́тка I ж., зоол. чечётка

чачо́тка II ж. (танец) чечётка

чачо́тка III ж. каре́льская берёза

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бяро́за. Рус. берёза, укр. бере́за, польск. brzoza, чэш. břiza, балг. бре́за, серб.-харв. бре̏за і г. д. Прасл. *berza ’бяроза’. І.‑е. *bherā​xg̑‑. Параўн. літ. béržas, лат. bęr̃zs, ст.-інд. bhūrjáḥ, ст.-ісл. bjǫrk, ст.-в.-ням. birihha ’бяроза’. І.‑е. корань, як думаюць, азначаў ’белы, светлы’: бяроза — *’светлае дрэва’. Сюды ж адносіцца і *berstъ ’бераст’. Праабражэнскі, 1, 24; Бернекер, 52; Фасмер, 1, 154; Брукнер, 45; Слаўскі, 1, 47; Махэк₂, 74 (апошні некалькі іначай). Да выразу бяро́завая каша, гл. Скрыпнік, Мовознавство, 1967, № 2, 83.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разве́сить​III сов. (широко раскинуть) разве́сіць, мног. паразве́шваць;

берёза разве́сила свои́ ве́тви бяро́за разве́сіла свае́ галі́ны;

◊

разве́сить у́ши разве́сіць ву́шы;

разве́сить гу́бы разве́сіць гу́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)