беры́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. беры́л
Р. беры́ла
Д. беры́лу
В. беры́л
Т. беры́лам
М. беры́ле

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

беры́л

‘мінерал’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. беры́л
Р. беры́лу
Д. беры́лу
В. беры́л
Т. беры́лам
М. беры́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

беры́л, -лу м., мин. бери́лл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беры́л, ‑у, м.

Мінерал, алюмасілікат берылію; каштоўны камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бери́лл мин. беры́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)