бе́рма

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
бе́рма - -

Іншыя варыянты: бі́рма.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бе́рма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бе́рма бе́рмы
Р. бе́рмы бе́рмаў
Д. бе́рме бе́рмам
В. бе́рму бе́рмы
Т. бе́рмай
бе́рмаю		 бе́рмамі
М. бе́рме бе́рмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бе́рма ж., спец. бе́рма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́рма, ‑ы, ж.

Спец. Уступ на адхоне высокай плаціны, канала, чыгуначнага насыпу, які робіцца для таго, каб надаць адхону большую ўстойлівасць.

[Ад ням. Berme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бі́рма

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
бі́рма - -

Іншыя варыянты: бе́рма.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)